de filmmaker

Rosie STAPEL (1971, Nederland) studeerde houtbewerking en aan de Rietveld Academie Amsterdam.

Ze werkt al jaren als production-designer, onder meer voor verschillende films van Peter Greenaway.

Ze doceert production-design aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.

Portret van een tuin is haar regiedebuut.

Oorspronkelijk ontstond Portret van een Tuin uit de behoefte om zelf een film te maken, en dan ook echt in haar eentje, als regisseur, als cinematograaf, als geluidsman, als editor en als producer.

Waar Stapel als production designer vaak werkt met teams van 10 à 15 man, is Portret van een Tuin eigenlijk een soort soloreis geworden.

De film was voor haar persoonlijk, naast een tocht langs de geheimen van een tuin, ook een ontdekkingsreis door het proces van film maken, Maar bovenal een ervaring waarmee haar liefde voor film alleen nog maar verder is gegroeid.

Voor meer info check website www.rosiestapel.com

director’s notes

Toen ik in januari 2013 begon met filmen, was de tuin een groot te ondekken gebied.

Mijn focus ging direct uit naar de twee tuinmannen, ik dacht door dicht bij hen te blijven, de tuin het beste te leren kennen. In die fase had ik nog maar weinig idee over hoe de film zich zou ontwikkelen. Ik had geen echte strategie, mijn onderzoek (research) zou de film worden.

Als je in de tuin bent beleef je de tijd heel anders, het natuurlijke ritme wat er heerst dicteerde mij en dat wilde ik in de film laten zien. De tuin ontvouwde zich tijden het film proces.

Jan Freriks, de oude snoeimeester, de tuinman en de tuinvrouw, Daan en Kate, deden mij realiseren dat een groot deel van het verhaal van de tuin zich tussen hun afspeelden.

Je ziet de chemie tussen Jan en Daan, hun wijze van communiceren met elkaar, hun duidelijke verschillen, hun waardering voor elkaar en met het sluiten van de perenberceau als symbool voor hun jaren lange innige samenwerking.

De tuin zou er niet zijn zonder de mensen die er in werken.  Ik realiseerde mij tijdens het obsereven van deze mensen, werkend in de natuur, dat onze invloed en zorg voor de natuur zo belangrijk is.

geen crew

De keuze om de film zonder crew te maken had behalve met praktische redenen, ook te maken met dat ik graag alle kanten van het filmmaken wilde ontdekken. tijdens het draaien en de montage, vroeg ze hulp van vrienden uit het filmvak. De muziek uit Portret van een tuin is voornamelijk gecomponeerd door de luitpeler Jozef van Wissem, Nederlandse minimalistiche componist, vooral bekend door de soundtrack die  hij maakte voor Jim Jarmusch’s Only lovers left alive. Zijn muziek ademt het zelfde natuurlijke tijdloze ritme als de tuin en de twee tuinmannen doen. Andere muziek die ze gebruikte is die van moderne celliste Julia Kent, Bioboy, Osiris Trio en Purcell’s ‘Sweetness of nature’ uitgevoerd door de gebroeders Deller.

Stapel deed ook de geluids opnames tijdens het draaien zelf , de foley en de mixage maakte ze met de sound designer Henk - Jelle de Groot.